Od naszej feralnej studni minęło prawie dwa tygodnie. Jakoś dochodzę do siebie, próbuję sobie tłumaczyć, że lepiej taki szok na początku i teraz już będzie tylko lepiej:)) Ale wiadomo, ciężko....  Staram się zapomnieć, niestety łatwe to nie jest, szczególnie, kiedy przyjeżdżam na działkę i patrzę na mój lasek... okropny widok:((
A  dobra, nie ma co się rozczulać... Teraz coś dobrego:))
Dziś nadszedł TEN dzień, dzień najważniejszy, dłuuugo wyczekiwany:)) Rozpoczęcie budowy:))  A bo chyba nie pisałam, domek będzie budował taki pan, którego mój mąż znalazł przypadkiem... znowu przypadek, hihi... był w takim domu, gdzie ten pan właśnie wykonywał tynki i od słowa do słowa, okazało się że też buduje domy:)) Byliśmy u niego w domu, pogadaliśmy i doszliśmy do porozumienia:))   Mam nadzieję, że wszystko będzie okey:)) No a wracając do dzisiejszego dnia,  to tak:

Przed 7 rano nasz murarz pojawił się z dwoma kolegami i się zaczęło:))
Wymierzanie,  znaczenie, belki....

Kopanie fundamentów....brawo dla operatora koparki:))