e- mail

Witam!
Jeśli chcesz się ze mną skontaktować, pisz na maila: dom.ogrod.las@gmail.com
Pozdrawiam
Neti

niedziela, 24 lutego 2013

Koniec ferii

Ferie, ferie i po feriach ...
Jak było?  CUDOWNIE :) Mój starszy Skarb spędził  tydzień w Bukowinie Tatrzańskiej, gdzie szusował na nartach i świetnie się bawił z resztą grupy ... Na zimowisko pojechał już trzeci raz ... W tym roku jego relacja baaardzo się różniła od zeszłorocznych ... widać że moje dziecko dorasta :)) hihi ...
A młodszy, ten czas spędził w domu, ale starałam się mu zorganizować czas jak najlepiej ... Byłam tylko dla niego, co niestety nie zawsze się zdarza  ...  Najpiękniejsze co mogłam usłyszeć : "Mamuniu, te ferie były suuuperrrr! " 

Pogoda dopisała, więc obowiązkowo ... codzienne wypady na górkę i szybkie zjazdy na "dupolotach" ... 

Swoją drogą, pamiętam swoje dzieciństwo ... ferie to był czas beztroskiej zabawy na świeżym powietrzu ...  Mieszkałam w bloku, za  którym była niewielka górka, ale jakże oblegana przez wszystkie dzieciaki ... sanki, narty, worki, każdy zjeżdżał na czym miał,  to było nie ważne, ważne że była świetna zabawa.  Na boisku dorośli wylewali wodę i powstawało lodowisko ... to dopiero była frajda ...  Siedzenie w domu? nieeee ... siłą a by mnie nikt nie zatrzymał, hehe ...  Przybiegałam jedynie na obiad i z powrotem .... no może jeszcze przebrać kombinezon bo jeden nie wytrzymywał ...  A teraz? Ferie ... a na górce pusto, i to nie tylko u mnie .... patrzę po osiedlach, okolicznych górkach i  .... gdzie te dzieci? Sporadycznie zobaczę jakąś grupkę i tyle ... Nie potrafię tego zrozumieć ... czy czasy się tak zmieniły czy coś ze mną jest nie tak ...  Wiem, dzieciaki teraz mają komputery, gry i  po prostu wolą ten czas spędzać w domu ... Ostatnio usłyszałam  od jednego 9- latka : "szkoda czasu na wyjście z domu, nie opłaca się,  a po za tym po co się męczyć"  ...  Koszmar,  chyba jestem z innej epoki ... a przecież nie minęło aż tyle lat ...


Okey ... koniec wspomnień z mojego dzieciństwa ... wracam do kończących się  ferii ...   
... popołudniami  spędzaliśmy czas na zabawie:
puzzle ... osobiście UWIELBIAM, zaraziłam tym mojego synka i muszę przyznać ... jest w tym naprawdę baaardzo dobry ... 500 puzzli to dla niego pikuś! Ostatnio robiliśmy zawody ... układanie dwóch różnych układanek 100 elementów na czas ... kto pierwszy ten wygrywa ... i co? I przegrałam ! ... bez komentarza ... 

klocki ... wszystkie rodzaje .... to dopiero jest zabawa ... Codziennie wymyślaliśmy inne historie, a to skoki narciarskie, a to zabawa w policjantów, strażaków ... oczywiście "ludki" w roli głównej ...
 wieże, zamki, garaże ....

rysowanie, malowanie, wyklejanie ....


i oczywiście czytanie ... głównie na wieczór. Wczoraj wieczorem wrócił mój starszy Skarb z zimowiska i od rana chłopaki bawią się, czytają, opowiadają  ... widać stęsknili się za sobą ...  :))

9 komentarzy:

  1. Też dokładnie pamiętam ferie z tamtych lat ^^ Zresztą nie tylko ferie! Cały rok, całe dnie na podwórku z dzieciakami z sąsiedztwa ... To były czasy! A teraz ... ? Szkoda gadać. Niestety tak to wygląda, że teraz dzieciaki wola komputer od piłki :/ Smutno mi jak patrzę na to wszystko.
    Póki co mieszkam w blokowisku (ale już niedługo!) i strasznie mi nie pasuje takie miejskie dzieciństwo moich dziewczyn ... Sama wychowałam się w małej miejscowości, gdzie to wszyscy się znają i nie ma "stracha" puścić dziecka przed dom :) Dlatego troszkę mnie cieszy powrót (bo są też tego minusy) na stare śmieci ... Tam mimo, że również wiele się zmieniło od naszych czasów ;) , to widać dzieci na ulicach i wszystko jakoś toczy się wolniej ...
    P.S. Również kochamy puzzle! Zbieramy!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, niestety tam gdzie wcześniej mieszkaliśmy powstał dom obok domu, nawet uliczki które kiedyś były dojazdowe teraz są baardzo często uczęszczane .. nie ma jak dzieciaka na rower puścić, bo strach....na wsi jest trochę inne życie ... może teraz w zimie tego tak nie widać, ale w lecie ... oj w wakacje to dzieciaki są cały czas na dworze ... ja się nawet śmieję, że jak się tu przeprowadziliśmy to dzieciaki mają taki raj ... jak na nich w lecie patrzę jak beztrosko się bawią, jeżdżą na rowerze, biegają po łąkach, wspinają się po drzewach ... jak "Dzieci z Bullerbyn" ...:)) I powiem Ci bardzo mi (nam) takie życie pasuje... A do miasta jeździmy regularnie, tam też pracujemy, chłopaki chodzą na dodatkowe zajęcia z angielskiego ... A tu, na wsi przynajmniej tak jak powiedziałaś, wszystko toczy się wolniej :) Klasy w szkołach też są mniej liczne, dzieciaki się znają, i wbrew pozorom poziom nauki jest bardzo wysoki !

      Usuń
    2. Podniosłaś mnie na duchu :)) Ponieważ ukazałaś jako plusy te punkty przeprowadzki, których najbardziej się boję - zmiana szkoły i poziom nauki ... Choć z tym drugim to u mnie może być gorzej ... :/ Obym się myliła!
      "Dzieci z Bullerbyn" ... ^^ Ukazują idealne dzieciństwo! Takie jakiego życzyłabym wszystkim dzieciom :)

      Usuń
    3. Te małe szkoły mają niesamowity plus ... wszyscy się znają, nauczyciel wie wszystko o dziecku, zna jego plusy i minusy. A w molochach uczeń jest bardziej anonimowy przez co nauczyciel nie jest mu w stanie poświęcić tyle uwagi. Obyś się miło rozczarowała i zmiana szkoły nie była taka straszna :))

      Usuń
  2. Zawsze lubiłam ferie jak byłam dzieckiem :) To najfajniejszy czas w zimę. Fajnie, że Twoje chłopaki mieli udane ferie, to najważniejsze, bo zawsze potem będzie co wspominać! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie o to mi chodzi, bardzo bym chciała aby kiedyś swoim dzieciom opowiadali jak spędzali ferie. Czas tak szybko ucieka, chłopaki tak szybko rosną, dlatego wydaje mi się, że najważniejsze są wspólne chwile, a moi chłopcy uwielbiają takie momenty.... I ja też:)

      Usuń
  3. Oj pamietam.....ferie to byl super czas, od rana do nocy na dworzu, a to zjazdy na sankach z gorki, a to bitwa na sniezki lub pomysl na zbudowanie igla ze sniegu najwazniejsze tylko bylo by byl snieg....a teraz...hmmm.... jeszcze nie wiem....moja corunia jeszcze jest na tym etapie, ze na dworze uwielbia byc- lepimy balwana, robimy orzelki na sniegu, jezdzi na sankach i nartach, a komputer....nie za bardzo jej pozwalam..1/2 godz na gre uwazam ze to wystarczajaco dla 4 letniego brzdaca .... :)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, to były czasy :)) A swoją drogą to Twoja córeczka ma szczęście, że ma taką mądrą mamę :)) Wiem, że technika idzie do przodu, ale wszystko z umiarem ... moich chłopaków na szczęście nie ciągnie tak do gier ... może dlatego, że nie zaszczepiłam w nich miłości do komputerów. Według mnie mają czas ... lepiej żeby czas spędzali na zewnątrz, na zabawie, jakaś książka, prace plastyczne ... a komputer? Jest w naszym domu obecny, ale to nie członek rodziny ;)

      Usuń

Dziękuję za komentarz :))
Pozdrawiam i zapraszam ponownie :))